Verlangen naar zoet onder controle houden in thuissituatie

Dit jaar bevinden wij ons - wereldwijd - in een ongekende situatie. Om veilig te blijven en om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan, zijn we massaal thuis. We werken thuis, we volgen onderwijs thuis en we eten en drinken thuis. Veel alledaagse activiteiten, werk- en/of vrijetijdsgerelateerd, zijn veranderd en dat zal ook nog enige tijd zo blijven. De nieuwe situatie heeft ook invloed op ons eet- en drinkpatroon. Kansen zijn er voor een gezonder dieet. Maar het risico om meer calorierijke (energierijke) voeding te gebruiken is zeker ook aanwezig.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) ondersteunt goede voeding als cruciaal voor de gezondheid, vooral in tijden waarin het immuunsysteem mogelijk moet terugvechten. (1) Diëtisten benadrukken dat verstandig eten, een gevarieerd dieet kiezen én actief blijven allemaal goede manieren zijn om de gezondheid te verbeteren. (2) 

In de huidige situatie liggen de 'troostmaaltijd' en 'emotioneel eten' echter ook op de loer. Hierbij hebben we de neiging om te gaan eten als reactie op een negatieve stemming of emotie, zoals stress, angst, verveling of angst. Verlangen naar zoet kan daarbij om de hoek komen kijken. De vraag is hoe kunnen we dit verlangen tegenhouden? Kunnen we het gewoon negeren? Voorkeur voor zoet is aangeboren. (3) Het verlangen simpelweg negeren, werkt misschien niet altijd. We weten uit onderzoek dat mensen met een caloriebeperkt dieet juist sterker hunkeren naar voeding dat ze niet meer mogen gebruiken. (4)

Kunnen zoetstoffen ons hierbij helpen?

Jazeker. Het eten van een gezoet toetje met weinig of geen calorieën in plaats van een zoete traktatie kan helpen onze algehele calorie- en suikerinname laag te houden. We kunnen bijvoorbeeld zoetstoffen met weinig/geen calorieën gebruiken om onze zelfgemaakte rijstpudding, chocolademousse, sorbet of yoghurtijs een zoetere smaak te geven. Voor elke theelepel suiker die we vervangen door zoetstoffen in poeder- of vloeibare vorm, verlagen we onze calorie-inname met ongeveer 20 calorieën. Dat kan aardig oplopen.

Wat zegt de wetenschap?

Onderzoek toont aan dat het kiezen voor een gezoete drank met weinig/geen calorieën het verlangen naar iets zoets kan verminderen. Een conclusie die onder andere te lezen is in een recente publicatie met onder meer drie studies van Rogers et al. (5) Een ander onderzoek dat vorig jaar is gepubliceerd door Maloney et al. toonde ook aan dat gezoete dranken met weinig/geen calorieën kunnen helpen om minder te eten of het verlangen naar meer voeding te beheersen. (6)

Praktische tips

Als je zin hebt in iets zoets, neem dat wat vers fruit en maak een lekkere fruitsalade. Gedroogd fruit zonder toegevoegde suikers is ook een optie, maar let erop dat je er niet teveel van eet, want deze zijn calorierijk. Als je voor iets anders zoets gaat, let er dan op dat het weinig suiker heeft. Of kies voor een kleinere portie of voor een product waar suiker is vervangen door zoetstoffen. Kijk hiervoor op het etiket.

Alles over zoetstoffen in een overzichtelijk boekje van de International Sweeteners Organization.

Beeld: recept Feta salade met aardbeien en balsamico dressing 

bronnen

1. Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) Europa. Tips voor voeding en voeding tijdens zelfquarantaine
2. British Dietetic Association (BDA). Gezond eten: informatieblad over voeding 
3. Wittekind A, K Higgins, L McGale, et al. 'A workshop on 'Dietary Sweetness-Is It an Issue?'. Int J Obes (Lond) 2018; 42 (4): 934-938
4. Massey A en Hill AJ. Dieting and food craving. A descriptive, quasi-prospective study. Appetite 2012; 58 (3); 781-785
5. Rogers PJ, Ferriday D, Irani B, et al. Zoete verzadiging: Acute effecten van consumptie van zoete dranken op eetlust en inname van zoete en niet-zoete voedingsmiddelen. Appetite 2020 11 februari; 149: 104631. doi: 10.1016 / j.appet.2020.104631. 
6. Maloney NG, Christiansen P, Harrold JA, Halford JCG, Hardman CA. Helpen caloriearme gezoete dranken om het verlangen naar voedsel te beheersen? Twee experimentele onderzoeken. Fysiologie en gedrag 2019; 208: 112500